Bluszcz Jarosław. Kancelaria notarialna

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI I PRACY 1) z dnia 19 sierpnia 2004 r. w sprawie obiektów hotelarskich i innych obiektów, w których są świadczone usługi hotelarskie (Dz. U. z dnia 30 sierpnia 2004 r.) Na podstawie art. 45 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. z 2001 r. Nr 55, poz. 578, z późn. zm. 2) ) zarządza się, co następuje: § 1.  Rozporządzenie określa:   1)   wymagania dla poszczególnych rodzajów i kategorii obiektów hotelarskich co do wyposażenia oraz zakresu świadczonych usług, w tym usług gastronomicznych;   2)   minimalne wymagania co do wyposażenia innych obiektów, w których są świadczone usługi hotelarskie;   3)   warunki dopuszczenia odstępstw od wymagań, o których mowa w pkt 1;   4)   sposób dokumentowania spełnienia wymagań budowlanych, przeciwpożarowych i sanitarnych;   5)   szczegółowe zasady i tryb zaliczania obiektów hotelarskich do poszczególnych rodzajów i kategorii;   6)   tryb sprawowania kontroli nad przestrzeganiem w poszczególnych obiektach wymagań co do wyposażenia i świadczenia usług odpowiadających rodzajowi i kategorii obiektu;   7)   sposób prowadzenia ewidencji obiektów hotelarskich oraz innych obiektów, w których są świadczone usługi hotelarskie. § 2.  1. Ustala się wymagania co do wyposażenia oraz zakresu świadczonych usług, w tym usług gastronomicznych, dla poszczególnych rodzajów i kategorii obiektów hotelarskich. 2. Wymagania, o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4, dla:   1)   hoteli i moteli - określa załącznik nr 1 do rozporządzenia;   2)   pensjonatów - określa załącznik nr 2 do rozporządzenia;   3)   kempingów (campingów), pól biwakowych - określa załącznik nr 3 do rozporządzenia;   4)   domów wycieczkowych - określa załącznik nr 4 do rozporządzenia;   5)   schronisk młodzieżowych -...

ZARZĄDZENIE PREZESA URZĘDU KULTURY FIZYCZNEJ I TURYSTYKI z dnia 21 lipca 1997 r. w sprawie zasad odpowiedzialności dyscyplinarnej za naruszenie przepisów antydopingowych. (M.P. z dnia 29 lipca 1997 r.) Na podstawie art. 49 ust. 3 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz. U. Nr 25, poz. 113 i Nr 137, poz. 639) zarządza się, co następuje: § 1.  1. Stosowanie przez zawodnika zabronionych środków farmakologicznych lub metod uznanych za dopingowe powoduje jego odpowiedzialność dyscyplinarną przewidzianą w regulaminach polskich związków sportowych, uwzględniających sankcje określone w Kodeksie Medycznym Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego. 2. Przewidziane w zarządzeniu sankcje dyscyplinarne i tryb ich stosowania oraz przepisy dyscyplinarne właściwego polskiego związku sportowego mają zastosowanie wobec zawodników, trenerów, działaczy oraz innych osób, którym udowodnione zostanie naruszenie przepisów antydopingowych, obowiązujących w danej dyscyplinie sportu. § 2.  1. Zawodnik obowiązany jest poddać się kontroli antydopingowej na zawodach i poza nimi, w tym na zgrupowaniach, konsultacjach i treningach. 2. Odmowa poddania się kontrolnym badaniom antydopingowym traktowana jest jak pozytywny wynik badania. § 3.  1. Polski związek sportowy lub klub sportowy po otrzymaniu ostatecznego wyniku kontroli antydopingowej obowiązany jest do wdrożenia postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego. Zawiadomienie o wyniku postępowania powinno być przekazane Komisji do Zwalczania Dopingu w Sporcie, zwanej dalej "Komisją", nie później niż 21 dni od otrzymania ostatecznych wyników badań. 2. Zmiana terminu określonego w ust. 1 wymaga zgody przewodniczącego Komisji, udzielonej przed jego upływem. § 4.  Ujawnienie u zawodnika efedryny, pseudoefedryny, fenylopropanolaminy lub katiny, wykrytych podczas kontroli przeprowadzonej na zawodach, stwarza...